ျမစ္ဧရာ၀တီကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ခြင့္ လုံး၀မျပဳေတာ့ပါ။ (အပိုင္း-၃)

၃၁-၃-၂၀၁၂ (စေန)

ဘုရားရွင္၊ သခင္ခရစ္ေတာ္ ေယရႈ၏နာမျဖင့္ ယေန႔ၾကြေရာက္လာေသာ အဘေက်းဇူးရွင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးမ်ား၊ ဂုဏ္သေရရွိလူႀကီးမ်ား၊ ၾကြေရာက္ အားေပးလာၾကေသာ ျမစ္ဆုံဆည္စီမံကိန္းကို လာေရာက္ကန္႔ကြက္ၾကေသာ ျပည္သူလူထုမ်ား အားလုံးကို ေရွးဦးစြာ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာခ်မ္းသာ ၾကပါေစလို႔ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သ အပ္ပါတယ္။

က်ေနာ္ဟာ ကခ်င္ျပည္နယ္ မဲဆႏၵနယ္အမွတ္ (၁၂) ဆြမ္ပရာဘြမ္၊ ပူတာအို၊ မခ်မ္းေဘာ၊ ေနာ္မြန္း၊ ေခါင္လန္ဖူးႏွင့္ ပန္နမ္းဒင္ စေသာ (၆) ၿမိဳ႕နယ္၏ ကိုယ္စားျပဳ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေဂ်ေယာ၀ူ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စု လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္၊ အမ်ိဳးသားလြတ္ေတာ္ အခြင့္အေရးေကာ္မီတီ၀င္၊ အာဆီယံ အသိုက္အ၀န္းရဲ႕ ယဥ္ေက်းမႈေကာ္မီတီ၀င္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ႕ မူလအခြင့္အေရး၊ ဒီမိုကေရစီ အေရးနဲ႔ လြတ္ေတာ္အခြင့္အေရး ေကာ္မီတီ၀င္လဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အားလုံးသိၾကတဲ့အတိုင္းပဲ လြန္ခဲ့တဲ့ စက္တင္ဘာလ ၃၀ ရက္ေန႔မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္က သူ႕သက္တမ္း (၅) ႏွစ္အေတာအတြင္း ျမစ္ဆုံေရကာတာ စီမံကိန္းကို ရပ္ဆိုင္းလိုက္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေၾကျငာခဲ့ၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကိုက်ေနာ္တို႔ ျပည္သူတစ္ရပ္လုံးက ႏွစ္ေထာင္းအားရ ေက်းဇူးတင္မဆုံး၊ ၀မ္းသာအားရမဆုံး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ယခုကတည္းက CPI ကုမၸဏီမွ စည္းရုံးေရးဆင္းၿပီး ျပန္လည္စတင္ ေဆာက္လုပ္ေနၿပီ ဆိုတဲ့သတင္းကို ျပည္သူေတြထံမွ ၾကားသိရတဲ့အတြက္ ထိုျဖစ္ရပ္ကို ၀ိုင္း၀န္းကန္႔ကြက္ပါတယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး လြတ္ေတာ္မွာ က်ေနာ္ (၄) ႀကိမ္ အဆိုတင္သြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ရဲ႕အဆိုက မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ အဆိုအျဖစ္ တင္သြင္းခြင့္ေတာင္ မရခဲ့ပါဘူး။ ဟိုအေၾကာင္းျပ ဒီအေၾကာင္းျပနဲ႔ မိန္႔ခြန္းအျဖစ္ ေျပာင္းပါလို႔ ေျပာျခင္း ခံရပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ စက္တင္ဘာလ (၁၆) ရက္ေန႔မွာ အမွတ္ (၁) လွ်ပ္စစ္၀န္ႀကီးဌာန ဦးေဇာ္မင္းတို႔က သူတို႔ရဲ႕ ၀န္ႀကီးဌာန ေရးရြာခန္းမမွာ ျမစ္ဆုံႏွင့္ ေဒသတစ္၀န္းလုံး ေရကာတာတည္ေဆာက္ဖို႔ အလုပ္ရုံေဆြေႏြးပြဲ လုပ္တဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕၀န္ႀကီးဌာနကိုလည္း ဖိတ္ပါတယ္။ ထိုအလုပ္ရုံေဆြးေႏြးပြဲမွာ CPI ကုမၸဏီရဲ႕ စီမံကိန္းကို က်ေနာ္ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ ျမစ္ႀကီးနား မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္(၁)မွ ဦးခက္ထိန္နန္လဲ မလုပ္ေပးရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္ ဆိုၿပီးကန္႔ကြက္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္သူ႕ရဲ႕ကန္႔ကြက္ပုံက ႏူးညံ့ေပ်ာ့ေျပာင္း လြန္းပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ အေပၚတင္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ပူတာအိုေဒသမွာ ခရန္ခတို႔၊ ရွန္ခတို႔၊ မုန္လန္ခတို႔၊ ပတ္တီခတို႔ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ အဲဒီဘက္ၾကြပါ၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္ အမ်ားႀကီး ထုတ္လုပ္ႏိုင္ပါတယ္။ ႀကိဳဆိုပါတယ္။ အဲဒီေနရာေတြမွာ ပိတ္လိုက္ရင္ လူသူတစ္ေယာက္ကိုမွ မထိခိုက္ႏိုင္ဘူး။ ေပါက္ကြဲလာပါေသာ္လဲ က်ေနာ္တို႔ခံသာပါတယ္။ အဲလိုကန္႔ကြက္တဲ့အခါ သူတို႔က လက္မခံၾကဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေသးေသးေလးေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ရင္ ပိုက္ဆံ ပိုကုန္တယ္တဲ့။ ဒီမွာတစ္ခုထဲလုပ္ရင္ ပါ၀ါလဲရမယ္၊ ပိုက္ဆံလဲသိပ္မကုန္ဘူးေပါ့။

သူတို႔ဘာပဲေျပာေျပာ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆက္တိုက္ကန္႔ကြက္တယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္အေၾကာင္း မေျပာဘူး။ Company makes deserter လို႔ေျပာပါတယ္။ ကုမၸဏီကလုပ္လိုက္တဲ့ သဘာ၀ ေဘးအႏၱရာယ္ ျဖစ္လာတဲ့အခါမွာ ဘယ္လိုတာ၀န္ယူဖို႔ အစီအစဥ္ရွိပါသလဲလို႔ ေမးတဲ့အခါ၊ ေရကာတာ ေပါက္ကြဲလို႔ လူေတြ ေသေၾကပ်က္စီးရင္လဲ ေလ်ာ္မယ္လို႔ေျပာၾကပါတယ္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ေသေၾကကုန္တဲ့ေနာက္မွာ ဘယ္သူ႕ကို ေလ်ာ္ေပးမွာလဲ။ ေနာက္တစ္ခ်က္က ဒီေလာက္အႏၱရာယ္ႀကီးမားတဲ့ ကိစၥကို အခုကတည္းက မလုပ္နဲ႔ေပါ့။ အဲဒီအစည္းအေ၀းမွာ ၀န္ႀကီးေတြ အပါး၂၀ေက်ာ္ရွိတယ္။ သူတို႔ကေတာ့ တိတ္တိတ္ပဲေနၾကတယ္။ ဦးေဇာ္မင္းကေတာ့ ဒီကိစၥကို ကုလသမဂၢမွ ရပ္ခိုင္းရင္ေတာင္ မရပ္ဘူး၊ ဆက္လုပ္မွာ ပဲလို႔ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးမွာ ျဖစ္လာသမွ် ျပႆနာအားလုံးကို CPI ကုမၸဏီမွ တာ၀န္ယူပါတယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လြတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ရေအာင္လို႔ ေျပာတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ရႈံးေတာ့ရႈံးမွာပဲလို႔ တြက္ထားတယ္။ ဒီလိုစဥ္းစားရင္း အဲဒီညမွာပဲ က်ေနာ္အစီရင္ခံစာ ေရးပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဆရာေတာ္ ဂေရာင္လဲပဲ ေရျမဳပ္သြားႏိုင္တဲ့ ေနရာေဒသအညြန္းေတြ က်ေနာ့္ကို စုစည္းေပးခဲ့တယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဖာတာ ေနာ္ဒင့္တို႔ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ဖာတာလြမ္းလိုင္တို႔လဲပဲ အၿမဲတမ္း အားေပးရင္း က်ေနာ့္ကို အခ်က္အလက္ေတြ ကူညီစုေဆာင္း ေပးၾကတယ္။ ဒါေတြကို စနစ္တက်ေရးၿပီး က်ေနာ့္အစီရင္ခံစာကို ျပင္ဆင္ပါတယ္။

ဒါနဲ႔ စက္တင္ဘာ (၁၇) ရက္ေန႔မွာ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ BBC, RFA တို႔ကလဲ က်ေနာ့္ကို အင္တာဗ်ဴးေတြ လုပ္ၾကပါတယ္။ ျပည္တြင္းဂ်ာနယ္ေတြလဲ လာၾကပါတယ္။ သမၼတႀကီးကေတာ့ ဒါကို ဖတ္ၾကည့္ၿပီး သူစိုးရိမ္သြားတယ္။ ျပည္သူလူထုေတြကေတာ့ ဆူလဲဆူညံေနၾကၿပီ။ လႈပ္လဲလႈပ္ရွားေန ၾကၿပီ။ ဒါေပမယ့္ စာတစ္ေစာင္မွ တက္မလာဘူးလို႔ သူေျပာတယ္။ Congratulation ဦးေဂ်ေယာ၀ူ လို႔ေျပာ ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ဒီလို ျဖစ္ရသလဲဆိုတာ အခုမွက်ေနာ္တို႔ သေဘာေပါက္တာေပါ့။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အသံကိုလဲ က်ေနာ္တို႔ နားေထာင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေဂ်ေယာ၀ူ အေနနဲ႔ ၁၀ ရက္ေလာက္ေတာ့ သိပ္သိပ္ကေလး ေနေပးပါဦးတဲ့။ သမၼတႀကီးက ျပည္သူလူထုရဲ႕အသံကို နားေညာင္းေပးမယ္ဆိုရင္ အရမ္း၀မ္းသာပါတယ္။ အဲဒါ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပဲလို႔ ေျပာခဲ့တယ္။

က်ေနာ္ေရးထားပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ဆႏၵကဘာလဲ။ ဒီျမစ္ဆုံမွာ ေရကာတာမေဆာက္ပဲနဲ႔ ဟိုေ၀းလံတဲ့ေနရာ၊ လူသူကို မထိခိုက္ႏိုင္တဲ့ေနရာမွာ ေကာင္းေကာင္း Master Servey လုပ္ၿပီးမွ၊ ေပါက္ကြဲလာရင္လဲ ခံသာႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေနအထားရွိတဲ့ေနရာမွာလုပ္ၾကပါလား။ ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သေဘာဆႏၵကို ခံယူဖို႔ လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္က အဲဒီလို တင္ျပခဲ့တယ္။

ေနာက္ဒုတိယအခ်က္က ဒီေနရာေတြကို ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) လုံးလုံး CPI ကုမၸဏီကပိုင္သြားမယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ရဲ႕ ၃ ပုံ ၁ ပုံ ရွိတယ္။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း (၅၀) ရဲ႕ေနာက္ပိုင္းမွ က်ေနာ္တို႔ျပန္ရမယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာဟာ တရုတ္ေတြပဲ ပိုင္သြားသလို ျဖစ္သြားမယ္။ ဒါဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၄) ကို ထိပါးႏိုင္ပါတယ္။ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာသည္ ျပည္သူမ်ားတိုင္းဆီမွ ဆင္းသက္လာ၍ ေနရာအႏွံ႕တည္သည္ဟု ေရးထားပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဒီကိစၥကိုေတာ့ ထည့္သြင္းစဥ္းစား သင့္ပါတယ္။ က်ေနာ္အဲဒီလို ေရးထားပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က က်ေနာ္တို႔ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို အင္မတန္ လိုလားေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။ လြန္ခဲ့တုန္းက တိုင္းရင္းသားမ်ား စည္းလုံးညီညြတ္စြာနဲ႕ တိုက္တဲ့အခါ၊ ဂ်ပန္ကို တိုက္ထုတ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဂၤလိပ္ကိုလဲ ႏိုင္ခဲ့တယ္။ အခုတိုင္းရင္းသားေတြ အခ်င္းခ်င္းက်မွ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကို မလုပ္ေပးႏိုင္ဘူးလား။ ကမၻာစစ္ကိုေတာင္ ရင္ဆိုင္ဆင္ႏြဲ ေအာင္ပြဲဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့တာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားအခ်င္းခ်င္း ျပည္တြင္းေရးကိစၥမွာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုပဲ အင္မတန္ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္က ျမစ္ဆုံေဒသကို ကယ္တင္ေပးမယ့္သူကို ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စီးပြားေရးအရ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ တိုင္းျပည္ကို ၀ါး္မ်ိဳေနတဲ့ စီးပြားေရးကိုလိုနီလက္ေအာက္မွ ကယ္တင္ေပးမယ့္သူကို ေမွ်ာ္လင့္ေတာင့္တေနပါတယ္။ ဒီျမစ္ဆုံေဒသကို သဘာ၀ပန္းျခံအျဖစ္ သတ္မွတ္၍ မပ်က္မစီး ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း ထားသင့္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသား ဥယ်ဥ္အျဖစ္ ေဘးမဲ့ထားကာ ကမၻာကိုဆြဲေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုနည္းမ်ိဳးျဖင့္လဲ ၀င္ေငြမ်ားစြာ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ သူမ်ားတိုင္းျပည္မွာဆိုရင္ ေျမမရွိလို႔ အျခားတိုင္းျပည္မွ ေျမကို ၀ယ္ယူၿပီးလုပ္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီေလာက္လွပေနတဲ့ ေနရာကို ဖုံးကြယ္လိုက္ရင္ မေကာင္းပါဘူး။ က်ေနာ္အဲဒီလို တင္ျပပါတယ္။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ -ေဟာင္တူရွား-ေခၚ အဖိုးတန္ သစ္မင္းဘုရင္ အေၾကာင္းကိုလဲ က်ေနာ္အနည္းငယ္ တင္ျပလိုပါတယ္။ ဒီသစ္ပင္မ်ိဳးဟာ ေမခႏွင့္မလိခ ျဖစ္ဖ်ားပိုင္းမွာသာ ေပါက္တယ္။ အေခါင္းလုပ္တဲ့ ထင္းရႈဳးပင္မ်ိဳးမဟုတ္ဘူး။ ယခင္က ထိုေဒသမွာ အပင္ေပါင္း ေသာင္းနဲ႕ခ်ီၿပီး ေပါက္တယ္။ သက္တမ္းအားျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀၀-၁၀၀၀ ရင့္တဲ့အပင္ေတြရွိတယ္။ အခ်ိဳ႕အပင္ေတြဟာ လူေျခာက္ေယာက္ ခုႏွစ္ေယာက္ ၀ိုင္းဖက္ရတဲ့အထိ ႀကီးမားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတာင္တိုင္းမွာ ေပါက္တာမဟုတ္ဘူး။ သူေပါက္ခ်င္တဲ့ ေတာင္မွာပဲေပါက္တယ္။ အခုဆိုရင္ တစ္ေတာင္မွာ ႏွစ္ပင္သုံးပင္ ေလာက္ပဲက်န္ေတာ့တယ္။ ဒါေတာင္မွ သြာလို႔မရလို႔၊ ခုတ္လို႔မရလို႔ က်န္ေနတဲ့ အပင္ေတြျဖစ္တယ္။ တရုတ္ျပည္ဘက္မွာဆိုရင္ အပင္ ေလးဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ ဒီအပင္ဟာ ေျမေအာက္အျမစ္ကစၿပီး သစ္ပင္ထိပ္ဖ်ားအထိ အကိုင္းအခက္၊ အရြက္၊ အေခါက္၊ အသား အားလုံးေဆးဖက္၀င္တယ္။ ဒီအပင္ဟာ ကၽြန္းသစ္ထက္ အဆေပါင္း ႏွစ္ေထာင္ သုံးေထာင္တန္ပါတယ္။ ပြတ္လုံးနဲ႔ ပြတ္ထားတဲ့ ရိုးရိုးသာမန္ ခြက္တစ္လုံးေတာင္မွ တရုတ္ေငြ ၂၀၀-၃၀၀ တန္ပါတယ္။ စပါယ္ရွယ္အႏွစ္သားနဲ႔လုပ္ရင္ ၁၀၀၀-၂၀၀၀ မကတန္ပါတယ္။ အထူးအႏွစ္သားနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ အေခါင္းတစ္လုံးဟာ တရုတ္ေငြ တစ္သိန္း ႏွစ္သိန္း တန္ပါတယ္။ ေရြေဘာ္စာေတာင္မွ စြန္႔မပစ္ပဲ ကင္ဆာေရာဂါေပ်ာက္ေဆးဆိုၿပီး အျမတ္တႏိုးထားၾကပါတယ္။ ဒီအပင္တစ္ပင္ရဲ႕ တန္ဖိုးဟာ ေနျပည္ေတာ္မွာရွိတဲ့ လမ္းမႀကီးတစ္ခု လုပ္လို႔ရပါ တယ္။ တရုတ္ျပည္မွာဆိုရင္ အပင္အနည္းအက်ဥ္း ရွိတာေလးကို တပ္မေတာ္ တပ္ရင္းေတြကပဲ လုံျခံဳမႈ ေစာင့္ၾကပ္ထားၾကတယ္။ ဒါေတြေတာင္မွ ေရကာတာေၾကာင့္ ဆုံးရႈံးနစ္နာသြားမယ့္ထဲက အေသးအဖြဲမွ် ရွိပါေသးတယ္။

ဥပမာတစ္ခုအေနနဲ႕ ဒီေနရာေတြ ေရလြမ္းဧရိယာ ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ ပ်ားေတြလဲ ေဒသေျပာင္း ၾကေတာ့မွာျဖစ္တယ္။ ပ်ားေတြဟာ အိႏၵိယဘက္ကို ေျပာင္းေရႊ႕သြားၾကမွာမဟုတ္၊ အနီးစပ္ဆုံးျဖစ္တဲ့ တရုတ္ျပည္ကိုပဲ ထြက္ေျပးၾကကုန္မွာပါ။ ဒီလိုျဖစ္သြားမွာကို က်ေနာ္တို႔ ခံႏိုင္မလား။ ဒီလိုတင္ျပလိုက္တဲ့အခါ နာယကႀကီးနဲ႔ လြတ္ေတာ္ဥကၠ႒တို႔က ဒီလိုျဖစ္သြားမွာကို လုံး၀မသိထားၾကဘူးလို႔ေျပာတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ ျပည္သူလူထုေတြကို ျပည္သူ႕စစ္တို႔၊ နယ္ၾကားေစာင့္တို႔ ဖြဲ႕စည္းထားၿပီး သူတို႔ကို တႏိုင္တပိုင္ သစ္ပင္ေတြ ခုတ္လဲခြင့္ျပဳထားတယ္။ ေလးေထာင့္တုံးလုပ္ၿပီး တရုတ္နယ္စပ္သို႔ ေရာင္းစားေနၾကတယ္။ ကုန္ေတာင္ ကုန္ေတာ့မယ္။ က်ေနာ္အဲဒီလိုပဲ တင္ျပခဲ့တယ္။

ေျပာခ်င္တာက လက္ေတြ႕ျဖစ္ပ်က္ ခံစားေနတဲ့ ဆုံးရႈံးမႈေတြျဖစ္တယ္။ အခုက်ေနာ္တို႔ ေျပာေနတာက ေနာင္လာေနာက္သား သားစဥ္ေျမးဆက္ ေတြအတြက္ေျပာတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ဟာ ေဒသခံေတြျဖစ္တယ္။ တရုတ္ေတြ ျပန္သြားရင္လဲ က်ေနာ္တို႔က ရွိေနမွာ။ ေရလြမ္းမိုးသြားလို႔ ေနစရာမရွိပဲ ျဖစ္လာခဲ့ရင္၊ ကၽြန္းေပၚရင္ ကၽြန္းထိပ္မွာ သြားေနရမွာပဲ။ ဒါက ျမစ္ဖ်ားပိုင္း၊ ျမစ္ညွာပိုင္း က႑ျဖစ္ျဖစ္တယ္။ ျမစ္ေအာက္ပိုင္း ေနတဲ့လူေတြအတြက္လဲ အားလုံးခန္းေျခာက္သြားမွာပဲ။ အင္းေတာ္ႀကီးေတြ အင္းေလးအိုင္ေတြ ခန္းေျခာက္လာမယ္။ ဧရာ၀တီျမစ္ခန္းေျခာက္ေတာ့ အားလုံးခန္းေျခာက္လာမယ္။ သဲကႏၱာရ အျမန္ဆုံး ေပၚထြန္းလာမယ္။

ေရကာတာမပိတ္ဖို႔ ေထာက္ခံတဲ့ ၀န္ႀကီးအခ်ိဳ႕လဲရွိတယ္။ ပို႔ေဆာင္ေရး၀န္ႀကီးဘာေျပာသလဲဆိုရင္ ေရကာတာပိတ္လိုက္တဲ့အခါမွာ အပူခ်ိန္ေၾကာင့္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ ပိုေႏြးလာမယ္။ ဟိုေရခဲေတာင္အထိ ေရျပင္ႀကီးပူေႏြးလာမယ္။ ရာသီဥတုေျပာင္းလဲလာမယ္။ စီးဆင္းတဲ့ ေရေတြလဲ ေရပူပဲျဖစ္ကုန္မယ္။ ။ ဒါေၾကာင့္ ေရေတြဟာ အေငြ႕ျပန္ကုန္မယ္။ ပင္လယ္၀မွာ နဂိုစီး၀င္ေနတဲ့ ေရပမာဏရဲ႕ ၃ပုံ ၁ပုံပဲ ၀င္ေတာ့မယ္။ ဒီေတာ့ ဒီေရေတြ တက္လာၿပီး ဒီေရသစ္ေတာေတြ ပ်က္စီးကုန္မယ္ လို႔ေျပာပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕၀န္ႀကီးေတြက်ေတာ့ အဲဒီလိုမေျပာဘူး။ ပုံမွန္စီးဆင္းေနမွာပဲ လို႔ေျပာၾကတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္လာေနာက္သား ေတြလက္ထက္ တစ္ေန႔မဟုတ္တစ္ေန႔ ေပါက္ကြဲလာရင္၊ လူဦးေရ သန္း၅၀-၆၀၊ ၁၀၀ ရွိခ်င္လဲရွိမယ္။ အားလုံးဒုကၡေရာက္ ကုန္မယ္။ ေသေၾကကုန္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကန္႔ကြက္ပါတယ္။ မလုပ္ခင္မွာကန္႔ကြက္ပါတယ္။

မိဘျပည္သူေတြကလဲ ပါ၀ါအာဏာဆိုတာ ျပည္သူေတြမွာရွိပါတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ထဲ အာဏာနဲ႔ ၀န္ႀကီးတစ္ဦးထဲအာဏာနဲ႔ လုပ္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူေတြမွာ အာဏာရွိတဲ့အခ်ိန္ ျဖစ္သြားပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ျပည္နယ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကိုလဲ က်ေနာ္ေျပာပါတယ္။ ေယာက္ဖ၊ ဟိုတုန္းကေတာ့ စစ္အစိုးရ၊ က်ေနာ္တို႔ မေျပာင္းေရႊ႕ခ်င္လဲ ေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ရတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဆႏၵကိုမဖြင့္ေျပာရဲလို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေပးရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ဟာ ျပည္သူေခတ္ ေရာက္ေနပါၿပီ။ ျပည္သူဆီမွာ အာဏာရွိေနၿပီ။ ျပည္သူ႕ကိုပဲ Stand လုပ္ေပးရေအာင္။ ျပည္သူေတြကိုပဲ လမ္းဆင္ေပးရေအာင္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ ျပည္သူေတြဆီမွာ အာဏာအျပည့္အ၀ ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ခံယူပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူဆီမွာ အာဏာရွိမွန္းလဲ ျပရေတာ့မယ္ျဖစ္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ ျပည္သူျပည္သားေတြ စာရင္းေကာက္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတထံ တင္ျပမယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ နဂိုဌာနီ၊ နဂိုေနအိမ္၊ ပကတိေနအိမ္ကိုပဲ လိုခ်င္ပါတယ္လို႔ တင္ျပၾကမယ္။ သမၼတႀကီးရဲ႕ ေရကာတာရပ္ဆိုင္းမိန္႔ကို ဆက္ၿပီးေတာ့မွ တည္ေစပါ။ ေရကာတာ ဆက္လုပ္တာကို မလိုခ်င္ဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ မိဘျပည္သူမ်ား စုစည္းၿပီး သမၼတထံ တင္ျပတဲ့အခါ အေယာက္၁၀၀၀ေလာက္ပဲဆိုရင္ နည္းလြန္းပါေသးတယ္။ သမၼတအေနနဲ႕ က်ေနာ္တို႔ကို မင္းတို႔အေယာက္ ၁၀၀၀ ပဲရွိသလားလို႔ ေမးစရာ ျဖစ္လာတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဘာသာတိုင္းဆီက ေရးရမွာျဖစ္တယ္။ ပါတီတိုင္းကလဲ လႈပ္ရွားရမွာျဖစ္တယ္။ ျပည္သူလူထု ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အဓိကအားျဖင့္ ကခ်င္ျပည္နယ္သူျပည္နယ္သား မ်ား ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ တင္ျပေျပာဆို ရမယ္။ ေၾကာက္ေနမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္ဟာ ျပည္သူရဲ႕လက္ထဲမွာ အာဏာရွိတယ္ ဆိုတာကို လက္ေတြ႕ျပရမယ့္ အခ်ိန္ျဖစ္တယ္။ ဒါကို က်ေနာ္တို႔က မေျပာရဲဘူး၊ မထုတ္ေဖၚတတ္ဘူးဆိုရင္ နဂိုေၾကာက္စိတ္ေတြ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတုန္းပဲ ဆိုတဲ့လကၡဏာ ျပျခင္းျဖစ္တယ္။

၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ကလဲ ျပည္သူမႀကိဳက္တဲ့ အလုပ္က်ေနာ္မလုပ္ဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ သမၼတရုံးက အမိန္႔စာနဲ႕ ယာယီထိန္းထားပါအုံး ဆိုလို႔ ထိန္းထားတဲ့ သေဘာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ ေဒသခံရြာသားမ်ား ကလဲ သမၼတထံ တရား၀င္စာနဲ႔ နဂိုမူလ ေနရာမွာ ျပန္လည္ေနထိုင္ခြင့္ ျပဳေပးရန္ ေတာင္းခံစာ တင္ဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုပဲျပည္သူေတြရဲ႕ အလိုဆႏၵလဲ ျပည့္၀ပါေစ၊ အားလုံးအေပၚမွာ ဘုရားသခင္ ေကာင္းခ်ီးေပးပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္အပ္တယ္။ အားလုံးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေဂ်ေယာ၀ူ