ဒို႔ကို BGF လက္ခံဖို႔ (ဝါ) ကၽြန္ခံေစဖို႔၊ ကေလး ကလားဆန္ဆန္ ျမဴဆြယ္ ခဲ့ၾကတယ္။ ဒို႔ကေလးမွ မဟုတ္ေတာ့တာ။
သူ႔ကၽြန္ မခံခ်င္လို႔ (ဝါ) အဖိႏွိပ္ မခံခ်င္လို႔ ကိုယ္ပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ရရွိဖို႕ ေတာ္လွန္ေရး လုပ္လာတာ အႏွစ္ ၅၀ ေက်ာ္ျပီဘဲ။ အခုေတာင္ ၅၃ ႏွစ္ရွိသြားျပီ။
အဲဒီေတာ့ - မုန္႔ေကၽြးတာ မစားခ်င္ရင္၊ ဒုတ္ေကၽြးရလိမ့္ မယ္လို႔ မင္းေအာင္လႈိင္က ျခိမ္းေျခာက္တယ္။
အဒန္ဖုန္တို႔ အဖြဲ႕ ဌာေနျပည္သူ႔စစ္ လက္ခံတုန္းကရယ္၊ ပန္ဝါ - ဇခုန္တိန္႔ယိန္းတို႔ BGF လက္ခံတုန္းကရယ္၊ ျမစ္ၾကီးနားမွာ ႏိူင္ငံေတာ္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ အဆင့္နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သိန္းစိန္ ႏႈတ္ျမြတ္ စကား၊ “အေရွ႕ေတာင္ အာရွမွာ။ ေကအိုင္အို ကို စံျပ အျဖစ္ အျပတ္ရွင္းျပမယ္” လို႔ ေၾကျငာခဲ့တယ္။
၁၇ နွစ္လံုးလံုး ျငိမ္းခ်မ္းေရး ဆိုျပီး၊ သူတို႕ ကတိေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ ဖ်က္ကာ ကမာၻမသိေအာင္ ငါတို႔ရဲ႕ မ်ိဳးခ်စ္ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြကိို ခိုးခိုးျပီး ႏွိပ္စက္ ညွင္းပမ္း သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတယ္။
ကတိဖ်က္ျပီး၊ အခ်ိဳ႕ ျပည္သူေတြရဲ႕ လယ္ကြက္မ်ား သိမ္းပိုက္ျပီးေတာ့ တပ္နယ္ေျမ အုတ္တံတိုင္းၾကီး ခတ္လိုက္ၾကတယ္။
ကခ်င္ျပည္ရဲ႕ ေျမျပန္႔ျဖစ္တဲ့ ျမစ္ၾကီးနား - ဗန္းေမာ္လမ္း၊ ျမစ္ၾကီးနား - မႏၱေလးလမ္း ေတာက္ေလွ်ာက္ ၂ မိုင္ မျခား စစ္တပ္ေတြ ျပည္႕သြားျပီ။ ေျမရိုင္း မွန္သမွ် ဧက ၂၀၀-၃၀၀ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား အမည္ တပ္ကာ သံဆူးၾကိဳး ခတ္လိုက္ၾကတယ္။
နမၼတီး - တႏိူင္း ဘက္လမ္းက ေရွးဘိုးဘြားပိုင္ ေျမမ်ားကို ပိုင္ရွင္မ်ား စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ေန တန္းလန္း အတင္း အဓမၼ ဧက သိန္းခ်ီ သိမ္းပိုက္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္သားမ်ား ကုမၸဏီ ထူေထာင္ၾကတယ္။
၁၇ ႏွစ္လံုးလံုး အပစ္အခတ္ ရပ္ျပီး သူတို႔ ၾကိဳက္သလို သိမ္းက်ံဳး လုပ္ၾက တယ္။စစ္ေရး ျဖည့္ဆည္း ထားၾကတယ္။ စစ္သား ဇနီးမ်ား အျပင္းအထန္ စစ္ေရး ေလ့က်င့္ထား ၾကတယ္။
ေဒသ ဖြံ႕ျဖိဳးေရး ဆိုျပီး နာမည္ ယူကာ ကုန္က် စရိတ္က်ေတာ့ ကခ်င္ျပည္ ေဒသခံ ေတြကိုဘဲ ထုတ္ေစတယ္။
သမၼတက လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႕ကုိ စိိတ္မပါဘဲ စည္းရံုးသိမ္းသြင္းလုိက္တယ္။
ဆုိးလြန္းလုိ႔ ညိွမရတဲ့ ကခ်င္တစ္အဖြဲ႔ဘဲ က်န္ေတာ့ေၾကာင္း ကမာၻကုိေၾကျငာေတာ့၊ သိပ္ေတာ္တယ္လုိ႔ သမၼတၾကီး ခ်ီးက်ဴးျခင္းခံရတယ္။ တကယ္ဘဲ အလိမ္အတြန္႔ အေကာက္အက်စ္ အယုတ္အညံ့မွာေတာ္ရွာ ပါတယ္။
မင္းေအာင္လိွဳင္ကတစ္ဖက္၊ ျမန္မာျပည္မွာ ရွိရွိသမွ် စစ္တပ္ေတြကုိ ကခ်င္ျပည္ဘက္ပုိ႔တယ္။ အျပင္းအထန္ ျခိမ္းေျခာက္တယ္။ အရာရာကုိ ဖ်က္ဆီးတယ္။
ကခ်င္ျပည္၊ ရွမ္းျပည္ေပါင္း ရြာၾကီး ရြယ္ငယ္ ၃၅၁ရြာ ပ်က္စီးသြားတယ္။
ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မုိက္မုိက္ရုိင္းရုိင္း ႏွိပ္စက္ပစ္တယ္။ လူမဆန္စြာ ျပဳက်င့္တယ္။ ျမင္ျမင္သမွ် ေသြးရူးေသြးတန္ မရပ္မနားႏွိပ္ကြပ္တယ္။
အခုဆုိရင္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ေပါင္း တစ္သိန္းေက်ာ္ျပီေလ။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ စိတ္ခ်မ္းသာၾကမွာေပါ့။
စိတ္ၾကိဳက္ လုိင္ဇာေဒသကုိ အသဲအသန္ ကမာၻစစ္မက တုိက္ခုိက္ျပီးေတာ့၊ သူတုိ႔ စိတ္ခ်မ္းသာေလာက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တဖက္သတ္ အပစ္အခတ္ရပ္ ေၾကျငာတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဘက္ကေတာ့ ၾကိဳက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ အေျမာက္ေမာ္တာေတြ၊ ငါးၾကင္းျမီးေတြနဲ႔ ေဆာ္ၾကတယ္။
လုိင္ဇာကုိ ခုလုိ သူတုိ႔လက္ခုတ္ထဲကေရ သေဘာထားျပီးေနာ္၊ ဖားကန္႔ဘက္ကုိ မဲၾကျပန္တယ္။
ဘယ္သူဘာေျပာေျပာ ငေတမာရင္ျပီးေပါ့ေလ။
ဘယ္လုိနာမည္ ပ်က္ပ်က္ ကိစၥမရွိဘူး။ ကခ်င္ကုိ ႏုိင္ရင္ျပီးေရာ ေသဘာလုပ္ၾကတယ္။ အရွက္မွ မရွိတာ။
ဘယ္သူႏုိင္လုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳမတဲ့လဲ။ ကုိယ့္ဖါသာ ကုိယ့္သမၼတတက္၊ ကုိယ့္ဖာသာကိုယ္ အႏုိင္ယူတာပဲေနာ္။ ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းလုိက္တာ။
ကဲ- ကခ်င္တဖြဲ႔တည္းနဲ႔ အစုိးရတုိ႔ ဒီျပည္တြင္းစစ္မွာ ကုန္က်သြားတဲ့ စစ္စရိတ္အေပၚယံတြက္ၾကည့္ၾကပါစုိ႔။
က်ည္ဆံတစ္ဖူးဟာ - ဆန္တစ္အိတ္တန္ဖုိးရွိသတဲ့။ ေမာ္တာ အေျမာက္ဆံတစ္လံုးဟာ ဆန္အိတ္ (၄၀၀) တန္ဖုိးရွိသတဲ့။ ၾကားဖူးတယ္။
ခယာဘြန္တုိက္ပြဲမွာ စခန္းသိမ္း တစ္ရက္တည္းတိုက္တဲ့ အေျမာက္ဆံ (၁၂၆၀) ေက်ာ္ပါတယ္။
ေအာက္ျပည္ ေအာက္ရြာက ျပည္သူေတြ ဗုိက္ဆာေနခ်ိန္မွာ ဂရုမစုိက္ဘဲ၊ ကခ်င္ကုိ အမ်ိဳးျပဳတ္ရင္ျပီးေရာ ကိစၥကပုိ အေရးၾကီးေနခဲ့ၾကတယ္။ ဘာအက်ိဳးရွိလုိ႔လဲ။
ဒါေတြဟာ တကုိယ္ေကာင္းသမား သမၼတၾကီးနဲ႔ ကာခ်ဳပ္တုိ႔ရဲ႕ ယုတ္ညံ့တဲ့ သေဘာထားေတြပါ။ ညွပ္ပူး ညွပ္ပိတ္လုပ္ေပးမွ ဇာတ္သိမ္းေတာ့ မယ္ထင္ပါရဲ႕။ ဒါဟာ သူတုိ႔ေတာင္းဆုိတဲ့ တန္ဖုိး ပါ။ ေနာက္မွာေနျပီး ညႊန္ၾကားသူအတြက္က တန္ဖုိး ပုိျပီးျမင့္မားမွာ ေသခ်ာတယ္ေလ။
မေနာေျမ-စိန္
0 comments:
Post a Comment