ဘဝမွာ ၁ဝဝ၉ ႀကိမ္ က်႐ႈံးခဲ့ဖူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ဒီလိုေျပာခဲ့ပါတယ္။
၅ႏွစ္အရြယ္မွာ သူ႔ဖခင္ရုတ္တရက္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ ဘာအေမြမွ ခ်န္မထားခဲ့လို႔ မိခင္ အလုပ္ထြက္လုပ္ရတယ္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အိမ္မွာေနၿပီး ေမာင္ႏွမေတြကို သူျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရတယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ေကြၽးေမြးခဲ့ရတယ္။
၁၂ႏွစ္အရြယ္မွာ မိခင္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ ပေထြးက သူ႔အေပၚတင္းၾကပ္ၿပီး မိခင္ကြယ္ရာမွာ ရိုက္ႏွက္တတ္တယ္။
၁၄ႏွစ္အရြယ္မွာ ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ေလလြင့္တဲ့ဘဝကို သူစတင္ခဲ့တယ္။
၁၆ႏွစ္အရြယ္မွာ အသက္လိမ္ၿပီး သူစစ္ထဲဝင္ခဲ့တယ္။ သေဘာၤမၾကာခဏ မူးတဲ့အတြက္ ျပန္ပို႔ခံလိုက္ရတယ္။
၁၈ႏွစ္အရြယ္မွာ အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ ဒါေပမယ့္ မၾကာပါဘူး... သူပိုင္ဆိုင္သမွ်ကို ဇနီးက ေရာင္းစားၿပီး မိဘအိမ္ျပန္ေျပးခဲ့တယ္။
၂ဝ အရြယ္မွာ မီးျပင္ဆရာ၊ ကူးတို႔သမားလုပ္ခဲ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ ရထားသံလမ္းဝန္ထမ္း လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာအလုပ္မွ အဆင္ေျပတယ္ဆိုတာ မရွိခဲ့ဘူး။
၃ဝ အရြယ္မွာ အာမခံကုမၸဏီတစ္ခုမွာ အေရာင္းျမႇင့္တင္သူ လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အပိုဆုေၾကးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သူေဌးနဲ႔ ရန္ျဖစ္စကားမ်ားၿပီး အလုပ္မွ ႏုတ္ထြက္ခဲ့တယ္။
၃၁ အရြယ္မွာ ဥပေဒပညာကို ကိုယ္တိုင္ေလ့လာသင္ယူၿပီး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အားေပးမႈနဲ႔ ေရွ႕ေနအလုပ္ကို သူလုပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ အမႈတစ္ခုနဲ႔ တရားရံုးမွာ အမႈအပ္သူနဲ႔ ထိုးႀကိတ္ခဲ့ၾကတယ္။
၃၂ အရြယ္မွာ အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ပင္ပန္းဆင္းရဲခဲ့ရတယ္။
၃၅ အရြယ္မွာ ကံမေကာင္းျခင္းက သူ႔အေပၚက်ေရာက္ခဲ့ျပန္တယ္။ ကားေမာင္းၿပီး တံတားတစ္စင္းေပၚ သူျဖတ္တဲ့အခ်ိန္ တံတားက်ဳိးက်ၿပီး ကားေရာလူပါ ေခ်ာင္းထဲက်သြားခဲ့တယ္။ တစ္ကိုယ္လံုး ဒဏ္ရာအထပ္ထပ္နဲ႔ ကားဘီးအေရာင္းျမႇင့္တင္တဲ့ အလုပ္ကို သူဆက္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ေတာ့ဘူး။
၄ဝ အရြယ္မွာ ၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕မွာ ဓာတ္ဆီဆိုင္တစ္ဆိုင္ သူဖြင့္ခဲ့တယ္။ ဆိုင္းပုဒ္တင္ခ်ိန္မွာ စီးပြါးဖက္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ခဲ့တဲ့အတြက္ အမႈျဖစ္ပြါးခဲ့ရတယ္။
၄၇ အရြယ္မွာ ဒုတိယအိမ္ေထာင္နဲ႔ သူကြာရွင္းခဲ့တယ္။ သားသမီး သံုးဦးက်န္ခဲ့တယ္။
၆၁ အရြယ္မွာ အထက္လြတ္ေတာ္အမတ္ ဝင္ေရြးခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
၆၅ အရြယ္မွာ လမ္းခ်ဲ႕တဲ့အစိုးရေၾကာင့္ နာမည္ထြက္စျပဳေနတဲ့ သူ႔ (fast food) စားေသာက္ဆိုင္ေလး ဖ်က္သိမ္းခံလိုက္ရတယ္။ ရွိမဲ့စုမဲ့ ပစၥည္းေတြကို အဖိုးနည္းနည္းနဲ႔ သူေရာင္းခ်ခဲ့ရတယ္။
၆၆ႏွစ္အရြယ္မွာ ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္က စားေသာက္ဆိုင္မွာ သူတတ္တဲ့ ၾကက္ေၾကာ္အတတ္နဲ႔ အလုပ္ရွာခဲ့တယ္။
၇၅ႏွစ္အရြယ္မွာ ကိုယ္တိုင္လုပ္ႏိုင္တဲ့ အင္အားမရွိတာေၾကာင့္ ကိုယ္စတည္ေထာင္ခဲ့တဲ့ အမည္နဲ႔အတတ္ကို လဲြေျပာင္းလိုက္တယ္။ ပိုင္ရွင္အသစ္က သူ႔ကို စေတာ့ပ္ရွယ္ယာ တစ္ေသာင္းေပးၿပီး ဝယ္ယူတဲ့ စရိတ္အခ်ဳိ႕ လုပ္ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ သူျငင္းပယ္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကုမၸဏီစေတာ့ပ္ေတြ ေစ်းတက္လာခဲ့ၿပီး အလုပ္လက္မဲ့ သူ႔အတြက္ သူေဌးျဖစ္ဖို႔ အခြင့္အလမ္းရခဲ့တယ္။
၈၃ႏွစ္အရြယ္မွာ (fast food) ေနာက္စားေသာက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ကို သူထပ္ဖြင့္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကုမၸဏီအမွတ္တံဆိပ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးအမႈျဖစ္ခဲ့ရတယ္။
၈၈ႏွစ္အရြယ္မွာ သူေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္။ သူ႔နာမည္ ကမာၻေက်ာ္ခဲ့ပါတယ္။
သူကေတာ့ Kentucky Fried Chicken (KFC) ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့သူ Harland David Sanders Colonel Sanders (September 9, 1890 – December 16, 1980)ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
"လူေတြက ရာသီဥတုမေကာင္းဘူးလို႔ အၿမဲျပစ္တင္ေျပာဆိုၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ရာသီဥတုမေကာင္းတာ မဟုတ္ဘူး။ မိမိကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မယ္၊ အေကာင္းဖက္ကို ေတြးျမင္မယ္ဆိုရင္ ရာသီဥတုက ေန႔တိုင္းေကာင္းေနမွာပါပဲ" လို႔ Sanders က ေျပာခဲ့ပါတယ္။
တစ္ႀကိမ္ေအာင္ျမင္ရင္ ရၿပီ
"တစ္ႀကိမ္ေအာင္ျမင္ရင္ ရၿပီ"
Labels: Ramma Lamang
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment